Nasz profil

Szkoła w Radkowicach powstała w 1920 roku. Lekcje odbywały się w izbach wynajmowanych w domach miejscowych gospodarzy na Podborzu, Starej Wsi, w Radkowicach Kolonii i Starej Wsi (lokalne nazwy miejscowości). O powstaniu budynku szkoły myślano już w okresie międzywojennym. Po wojnie powrócono do tych planów. W końcu 1945 roku. Pani Pomianowska uczestniczyła w wystawie budowlanej, na którą zaprosił ją wojewoda Eugeniusz Wiślicz- Iwańczyk. Wówczas zrodził się pomysł powstania szkoły techniką glinobitą. Jednak na zebraniu wiejskim pomysł ten nie spodobał się:
"My nie jaskółki, aby nasze dzieci uczyły się w glinianej szkole. Szkoła musi być murowana."
Zebrani stanęli na stanowisku, że należy budować szkołę murowaną.
Wybrano Społeczny Komitet Budowy Szkoły w składzie:
1. przewodniczący - Wawrzyniec Cieślik - rolnik ze wsi Świślina
2. z-ca przewodniczącego - Gustaw Pomianowski - właściciel majątku ziemskiego we wsi Radkowice
3. członkowie: Wanda Pomianowska - studentka UW, Władysław Kępa, Antoni Pacek, Ignacy Cieślik- rolnicy ze wsi Radkowice, Janusz Bzymek - kierownik miejscowej szkoły.
Ludzie na zebrania przychodzili tłumnie, lecz nie od razu pomysł zaakceptowali, gdyż wcześniejsze próby budowy zawiodły. Walka o plan trwała rok. Projekt był nietypowy, wzorowany na ówczesnych modelach szwajcarskich. Prof. Romuald Gutt, ówczesny dziekan Wydziału Architektury na UW bywał w sprawach osobistych w Szwajcarii i tam podpatrzył projekt. Był to typ szkoły pawilonowej, dobrze wpisanej w krajobraz, o dużych przestrzennych salach lekcyjnych i ogromnych oknach. Praktycznie jedna cała strona była ze szkła. Projekt opracowała uczennica Gutta - Halina Skibniewska, ale podpisał prof. Romuald Gutt. Został on zatwierdzony przez Ministerstwo Oświaty oraz Ministerstwo Budownictwa w roku 1946 jako eksperymentalny. Projekt umożliwił realizację idei szkoły środowiskowej. Część dydaktyczna była wyraźnie oddzielona od części przeznaczonej na zajęcia kulturalne. Szkoła miała spełniać rolę Domu Kultury. Uroczystość wmurowania aktu erekcyjnego miała miejsce w maju 1946 roku. W czasie budowy znacząco pomagał ze strony władz wojewódzkich - wojewoda Eugeniusz Wiślicz- Iwańczyk. Życzliwie do sprawy odnosił się wizytator Kuratorium pan Starościk. Na terenie powiatu patronował budowie szkoły starosta Tadeusz Homan i współpracował także jego zastępca wice starosta Bolesław Kaczmarczyk. Budowę ukończono w 1949 roku. Szkoła była jedną z pierwszych po wojnie wykonaną czynem społecznym. Wkład pracy społecznej mieszkańców oraz materiałów nieodpłatnie wniesionych przez miejscową ludność do budowy szkoły w Radkowicach wynosił ponad 2/3 wartości budynku (wartość budynku oszacowano na 20 milionów ówczesnych złotych, z czego dotacje państwowe wyniosły 6 milionów złotych). Budowa szkoły była też elementem integrującym ludzi. W realizacji tej idei byli obok siebie ludzie z tytułami naukowymi (prof. Gutt, prof. H. Skibniewska, doc. W. Pomianowska, jej ojciec G. Pomianowski- przedwojenny wizytator szkół rolniczych) i wiejscy analfabeci. Idea ta łagodziła wojenne podziały. Obok żołnierzy AK (W. Pomianowska), byli członkowie PPR-u(E. Wiślicz- Iwańczyk). W latach 70-tych szkoła w Radkowicach została powiększona o nowe skrzydło (cztery sale lekcyjne)również według projektu H. Skibniewskiej (wówczas wicemarszałka sejmu ).

Dyrektorzy szkoły :
Janusz Bzymek - 1946 - 1950
Stefan Zagozdon - 1950 - 1952
Pani Gaździńska - 1952 - 4 miesiące- p.o. dyrektora
Jan Lichocki - 1953 - 1990 ( od stycznia 1953 r.)
Zofia Lasek - 1990 - 1995
Janina Wójcik - 1995 - 2003
Dariusz Lichocki - 2003 - 2013
Marcin Głowacki - od 2013

Oto kilka zdjęć dotyczących budowy szkoły


Akt budowy szkoły podpisuje członek Komitetu Budowy Szkoły -
Stanisław Nowak (stoi Gustaw Pomianowski)


Akt budowy szkoły podpisuje autorka projektu szkoły - Halina Skibniewska


Sala gimnastyczna w budowie


Budowa szkoły (widok od strony sali gimnastycznej)


Budynek szkoły po zakończeniu budowy